Η καλή πρακτική της εφαρμογής της ανθρωποκεντρικής φροντίδας στα άτομα με άνοια στο νοσοκομείο

Για να εφαρμοστεί η ανθρωποκεντρική φροντίδα σε μία οργάνωση, είναι απαραίτητο να έχουμε μία ξεκάθαρη οπτική και μία καθοδήγηση για το πως θα φτάσουμε στον στόχο μας. Η οπτική πρέπει να δημιουργεί μία κοινή κατεύθυνση για την δουλειά και μία συνεργασία μεταξύ της διεύθυνσης και των εργαζομένων. Στην καθημερινή δουλειά ο καθοδηγητής («αρχηγός») πρέπει να προσωρήσει μπροστά και να δείξει ότι σέβεται τους στόχους και το όραμα. Ο Tom Kitwood πιστεύει ότι το να συμπεριφέρεσαι στο προσωπικό «ανθρωποκεντρικά» είναι η βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της επιθυμητής κουλτούρας φροντίδας. Υπάρχει ανάγκη για το προσωπικό μιας οργάνωσης να νοιώσει ότι αναγνωρίζεται από τον καθοδηγητή, ότι συμπεριλαμβάνεται στην κοινότητα και λαμβάνει σεβασμό.
Η διεύθυνση πρέπει να δώσει στο προσωπικό ελευθερία και υπευθυνότητα ώστε να δρα πάντα προς το συμφέρον των ατόμων με άνοια μέσα στο τρέχον πλαίσιο φροντίδας. Η ανθρωποκεντρική κουλτούρα φροντίδας συνεπάγεται ότι η οργάνωση είναι «ανοιχτή» και «δίνει χώρο» για την μάθηση και την ανάπτυξη.

Η ανθρωποκεντρική προσέγγιση συνεπάγεται ότι το προσωπικό δουλεύει με τους στόχους και το πλάνο φροντίδας του ατόμου που στηρίζεται στις προτιμήσεις και στόχους του ίδιου του ατόμου. Οι στόχοι αναθεωρούνται σε συνεχή βάση. Το άτομο πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν ως ένα μέλος της ομάδας και αυτή/αυτός πρέπει να έχει ένα άτομο-επαφή.
Η δουλειά σε διεπιστημονικές ομάδες είναι προτιμότερη. Οι ομάδες που είναι ευέλικτες και μπορούν να προσαρμόζονται στις αλλαγές της κατάστασης υγείας του ατόμου, στις περιστάσεις και στην ανάγκη για φροντίδα και στόχους ζωής. Χρειάζεται να υπάρχει ένας ενεργός συντονισμός όλων των δράσεων. Ο συντονισμός χρεάζεται ειδικά όταν το άτομο με άνοια μεταφέρεται από το ένα μέρος στο άλλο. Αυτή είναι δουλειά του ατόμου-επαφή να την κάνει. Η ομάδα πρέπει να επικοινωνεί και να μοιράζεται τις πληροφορίες συνεχώς σε όλες τις ομάδες φροντίδας. Ειδικά στην περίπτωση που ένα άτομο διασχίζει διαφορετικούς διοικητικούς τομείς υπάρχουν προκλήσεις στην δημιουργία μίας καλά συντονισμένης διαδικασίας.
Η εκπαίδευση του προσωπικού είναι απαραίτητη και απαραίτηση μπορεί να είναι και η εκπαίδευση των συγγενών. Κατά την εφαρμογή της ανθρωποκεντρικής προσέγγισης, είναι απαραίτητο να αξιολογηθεί εάν οι προσπάθειες συνεισφέρουν στην βελτίωση της ποιότητας. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω ανατροφοδότησης από τους κατοίκους-ασθενείς, τους συγγενείς και το προσωπικό.
Ο εργαζόμενος ως άτομο χρειάζεται να έχει κάποιες δεξιότητες για να δουλέψει με το άτομο με άνοια χρησιμοποιώντας την ανθρωποκεντρική προσέγγιση.
Ο εργαζόμενος πρέπει:
• να εκτιμά το άτομο με άνοια ως ένα ξεχωριστό και ίσο άτομο παρά την νοητική του έλλειψη
• να οργανώνει μία εξατομικευμένη φροντίδα και θεραπεία βασιζόμενος στις ιδιαιτερότητες του κάθε ατόμου ξεχωριστά
• να προσπαθεί να καταλάβει ποιο είναι το καλύτερο για το άτομο με άνοια από την οπτική του ατόμου για το οποίο μιλάμε (που το αφορά)
• να προστατεύει την αυτοδιάθεση, τα δικαιώματα και την ευκαιρία για τον συν-καθορισμό του ατόμου
• να «βλέπει» το άτομο με άνοια ως ένα ενεργό συνέταιρο
• να ψάχνει ώστε να εμπλέξει το κοινωνικό δίκτυο του ατόμου στην φροντίδα του
• να προσπαθήσει να καθιερώσει μία προσωπική σχέση με το άτομο με άνοια

• να δημιουργήσει ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γύρω από το άτομο

Επιπρόσθετα στις βασικές φυσικές ανάγκες, είναι απαραίτητο το προσωπικό να

• συγκεντρώνεται στο γεγονός ότι το κάθε άτομο χρειάζεται:
• στήριξη στην διατήρηση της ταυτότητάς της/του
• βοήθεια ώστε να αξιοποιούνται όλες οι πηγές της/του
• βοήθεια στο να παραμείνει ως ένα ανεξάρτητο κοινωνικό άτομο
• βοήθεια στην διατήρηση της ταυτότητάς της/του όσο το δυνατόν περισσότερο

Συγκεκριμένα, υπάρχει ανάγκη για απόκτηση συγκεκριμένων επαγγελματικών δεξιοτήτων στην άνοια, όπως η γνώση του αποτελέσματος της κοινωνικής εκπαίδευσης. Συγκεντρώσου σε όλη την ανθρώπινη διάσταση του ατόμου και στην σημαντική ιστορία ζωής του καθώς και στο ότι η μέρα της/του έχει 24 ώρες.

Είναι απαραίτητες οι συγκεκριμένες σχεσιακές δεξιότητες εάν:
• υπάρχει έλλειψη επίγνωσης της ίδιας της/του της ασθένειας
• το άτομο αντιδρά
• το άτομο είναι δυστυχισμένο
• το άτομο με άνοια είναι νέο
• η συνεργασία με τους συγγενείς
• το άτομο έχει ιστορικό που δεν ανήκει στην Δύση

Επιπλέον, οι δεξιότητες χρειάζονται για να αντιμετωπισθούν διλήμματα, σκέψεις και συλλογισμοί.