Δυστυχώς, η συστηματική αξιολόγηση της υγείας και της ευημερίας των οικογενειακών φροντιστών δεν ανήκει σε συνθήκες ρουτίνας. Μία ενεργή και δομημένη αξιολόγηση έχει βρεθεί ότι συμβάλει στην αποκάλυψη της συγκεντρωμένης απελπισίας τους και της εξουθένωσής τους.
Οι γιατροί σε στενή συνεργασία με τους κοινωνικούς λειτουργούς έχουν καίριο ρόλο στην:
• αναγνώριση των παραγόντων που προκαλούν και οξύνουν το στρες
• ένταξη των αναγκών και προτιμήσεων των φροντιστών στο σχέδιο φροντίδας
• βελτίωση της κατανόησης του ρόλου των φροντιστών από τους ίδιους τους φροντιστές
• διδασκαλία των απαραίτητων δεξιοτήτων για την εκτέλεση των εργασιών φροντίδας (όπως οι ψυχοεκπαιδευτικές παρεμβάσεις, η εξάσκηση δεξιοτήτων, η θεραπευτική συμβουλευτική)
• ενθάρρυνση των φροντιστών να χρησιμοποιήσουν τον τεχνικό εξοπλισμό που διευκολύνει την ανεξάρτητη λειτουργία των ανθρώπων με άνοια και μειώνει την εξάρτησή τους από τους φροντιστές (π.χ. οικιακές οθόνες που ειδοποιούν για μη συνηθισμένες δραστηριότητες, φωνητικές υπενθυμίσεις, ανιχνευτές πυρκαγιάς και πλημμύρας, αισθητήρες πτώσεων).
• διεξαγωγή περιοδικών αξιολογήσεων σε βάθος χρόνου των αποτελεσμάτων της φροντίδας και για τον φροντιστή και για το άτομο με άνοια
Τα ηλικιωμένα παντρεμένα ζευγάρια χρειάζεται να αξιολογούνται μαζί, διερευνώντας την κατάσταση της υγείας τους και τα αιτήματα φροντίδας τους στο σπίτι, ενώ επιπλέον ξεχωριστή αξιολόγηση του ατόμου με άνοια και του φροντιστή δεν πρέπει να αποκλεισθεί εάν υπάρχει ανάγκη για επικοινωνία εμπιστευτικής πληροφορίας (π.χ. κακομεταχείριση του ηλικιωμένου, στρες του φροντιστή). Η ανάπτυξη ενός εξατομικευμένου και συνεκτικού σχεδίου φροντίδας μπορεί να υποστηρίξει τον άτυπο φροντιστή. Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει την πρόνοια για βραχυπρόθεσμη περίθαλψη με έναν προσωρινό φροντιστή στο σπίτι ή νοσοκομειακή περίθαλψη που να δίνει την δυνατότητα παραμονής του ατόμου με άνοια σε μία υπηρεσία για αρκετό χρονικό διάστημα ή και άλλες συμπληρωματικές υπηρεσίες και άλλες παροχές. Η φροντίδα ανακούφισης θα μπορούσε μα δώσει στον φροντιστή την ευκαιρία να ασχοληθεί με συμπεριφορές που να προωθούν την υγεία όπως η φυσική άσκηση και άλλες δραστηριότητες που βελτιώνουν την ποιότητα ζωής ειδικά κάτω από την γνωστή κοινή συνθήκη όπου οι φροντιστές παραμελούν την δική τους υγεία.